zwiotczeć
Polish
Etymology
From z- + wiotczeć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈzvjɔt.t͡ʂɛt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔtt͡ʂɛt͡ɕ
- Syllabification: zwiot‧czeć
Verb
zwiotczeć pf (imperfective wiotczeć)
- (intransitive) to lose elasticity, to become or go limp
- Synonyms: sflaczeć, sparcieć
Conjugation
Conjugation of zwiotczeć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | zwiotczeć | |||||
| future tense | 1st | zwiotczeję | zwiotczejemy | |||
| 2nd | zwiotczejesz | zwiotczejecie | ||||
| 3rd | zwiotczeje | zwiotczeją | ||||
| impersonal | zwiotczeje się | |||||
| past tense | 1st | zwiotczałem | zwiotczałam | zwiotczeliśmy | zwiotczałyśmy | |
| 2nd | zwiotczałeś | zwiotczałaś | zwiotczeliście | zwiotczałyście | ||
| 3rd | zwiotczał | zwiotczała | zwiotczało | zwiotczeli | zwiotczały | |
| impersonal | zwiotczano | |||||
| conditional | 1st | zwiotczałbym | zwiotczałabym | zwiotczelibyśmy | zwiotczałybyśmy | |
| 2nd | zwiotczałbyś | zwiotczałabyś | zwiotczelibyście | zwiotczałybyście | ||
| 3rd | zwiotczałby | zwiotczałaby | zwiotczałoby | zwiotczeliby | zwiotczałyby | |
| impersonal | zwiotczano by | |||||
| imperative | 1st | niech zwiotczeję | zwiotczejmy | |||
| 2nd | zwiotczej | zwiotczejcie | ||||
| 3rd | niech zwiotczeje | niech zwiotczeją | ||||
| anterior adverbial participle | zwiotczawszy | |||||
| verbal noun | zwiotczenie | |||||
Derived terms
adjective
- zwiotczały
noun
- zwiotczenie
Further reading
- zwiotczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zwiotczeć in Polish dictionaries at PWN