zwieńczyć
Polish
Etymology
From z- + wieńczyć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈzvjɛɲ.t͡ʂɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲt͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: zwień‧czyć
Verb
zwieńczyć pf (imperfective zwieńczać or wieńczyć)
- (transitive) to crown (form the topmost or finishing part of e.g. a building)
- (transitive, figuratively) to top off, to crown, to complete (be the most important or final stage of some event)
Conjugation
Conjugation of zwieńczyć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | zwieńczyć | |||||
| future tense | 1st | zwieńczę | zwieńczymy | |||
| 2nd | zwieńczysz | zwieńczycie | ||||
| 3rd | zwieńczy | zwieńczą | ||||
| impersonal | zwieńczy się | |||||
| past tense | 1st | zwieńczyłem | zwieńczyłam | zwieńczyliśmy | zwieńczyłyśmy | |
| 2nd | zwieńczyłeś | zwieńczyłaś | zwieńczyliście | zwieńczyłyście | ||
| 3rd | zwieńczył | zwieńczyła | zwieńczyło | zwieńczyli | zwieńczyły | |
| impersonal | zwieńczono | |||||
| conditional | 1st | zwieńczyłbym | zwieńczyłabym | zwieńczylibyśmy | zwieńczyłybyśmy | |
| 2nd | zwieńczyłbyś | zwieńczyłabyś | zwieńczylibyście | zwieńczyłybyście | ||
| 3rd | zwieńczyłby | zwieńczyłaby | zwieńczyłoby | zwieńczyliby | zwieńczyłyby | |
| impersonal | zwieńczono by | |||||
| imperative | 1st | niech zwieńczę | zwieńczmy | |||
| 2nd | zwieńcz | zwieńczcie | ||||
| 3rd | niech zwieńczy | niech zwieńczą | ||||
| passive adjectival participle | zwieńczony | zwieńczona | zwieńczone | zwieńczeni | zwieńczone | |
| anterior adverbial participle | zwieńczywszy | |||||
| verbal noun | zwieńczenie | |||||
Derived terms
noun
- zwieńczenie
Further reading
- zwieńczyć in Polish dictionaries at PWN
- zwieńczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN