zwierzchnik
Polish
Pronunciation
IPA(key): /ˈzvʲɛʂ.xɲik/
Noun
zwierzchnik m pers (feminine zwierzchniczka)
- superior, suzerain
Declension
declension of zwierzchnik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | zwierzchnik | zwierzchnicy |
genitive | zwierzchnika | zwierzchników |
dative | zwierzchnikowi | zwierzchnikom |
accusative | zwierzchnika | zwierzchników |
instrumental | zwierzchnikiem | zwierzchnikami |
locative | zwierzchniku | zwierzchnikach |
vocative | zwierzchniku | zwierzchnicy |
Derived terms
- zwierzchnictwo
Related terms
- zwierzchni
Further reading
- zwierzchnik in Polish dictionaries at PWN