zwariować
Polish
Etymology
From z- + wariować.
Pronunciation
- IPA(key): /zvaˈrjɔ.vat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvat͡ɕ
- Syllabification: zwa‧rio‧wać
Verb
zwariować pf (imperfective wariować)
- (intransitive, colloquial) to go mad, to go nuts (to become mentally ill)
- Synonym: oszaleć
- (intransitive, colloquial) to go mad, to go nuts (to become insane)
- Synonym: oszaleć
Conjugation
Conjugation of zwariować pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | zwariować | |||||
future tense | 1st | zwariuję | zwariujemy | |||
2nd | zwariujesz | zwariujecie | ||||
3rd | zwariuje | zwariują | ||||
impersonal | zwariuje się | |||||
past tense | 1st | zwariowałem | zwariowałam | zwariowaliśmy | zwariowałyśmy | |
2nd | zwariowałeś | zwariowałaś | zwariowaliście | zwariowałyście | ||
3rd | zwariował | zwariowała | zwariowało | zwariowali | zwariowały | |
impersonal | zwariowano | |||||
conditional | 1st | zwariowałbym | zwariowałabym | zwariowalibyśmy | zwariowałybyśmy | |
2nd | zwariowałbyś | zwariowałabyś | zwariowalibyście | zwariowałybyście | ||
3rd | zwariowałby | zwariowałaby | zwariowałoby | zwariowaliby | zwariowałyby | |
impersonal | zwariowano by | |||||
imperative | 1st | niech zwariuję | zwariujmy | |||
2nd | zwariuj | zwariujcie | ||||
3rd | niech zwariuje | niech zwariują | ||||
anterior adverbial participle | zwariowawszy | |||||
verbal noun | zwariowanie |
Derived terms
adjective
- zwariowany
Related terms
adjective
- wariacki
adverbs
- wariacko
- zwariowanie
nouns
- wariactwo
- wariat
- wariatka
- wariatkowo
- wariatuńcio
Further reading
- zwariować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zwariować in Polish dictionaries at PWN