zoczyć
Polish
Etymology
From z- + oko + -yć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈzɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
- Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: zo‧czyć
Verb
zoczyć pf
- (transitive, dated) to see (to perceive with the eyes)
- Synonym: zobaczyć
Conjugation
Conjugation of zoczyć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | zoczyć | |||||
future tense | 1st | zoczę | zoczymy | |||
2nd | zoczysz | zoczycie | ||||
3rd | zoczy | zoczą | ||||
impersonal | zoczy się | |||||
past tense | 1st | zoczyłem | zoczyłam | zoczyliśmy | zoczyłyśmy | |
2nd | zoczyłeś | zoczyłaś | zoczyliście | zoczyłyście | ||
3rd | zoczył | zoczyła | zoczyło | zoczyli | zoczyły | |
impersonal | zoczono | |||||
conditional | 1st | zoczyłbym | zoczyłabym | zoczylibyśmy | zoczyłybyśmy | |
2nd | zoczyłbyś | zoczyłabyś | zoczylibyście | zoczyłybyście | ||
3rd | zoczyłby | zoczyłaby | zoczyłoby | zoczyliby | zoczyłyby | |
impersonal | zoczono by | |||||
imperative | 1st | niech zoczę | zoczmy | |||
2nd | zocz | zoczcie | ||||
3rd | niech zoczy | niech zoczą | ||||
passive adjectival participle | zoczony | zoczona | zoczone | zoczeni | zoczone | |
anterior adverbial participle | zoczywszy | |||||
verbal noun | zoczenie |
Further reading
- zoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zoczyć in Polish dictionaries at PWN