znieruchomieć
Polish
Etymology
From z- + nieruchomieć.
Pronunciation
- IPA(key): /zɲɛ.ruˈxɔ.mjɛt͡ɕ/
- Rhymes: -ɔmjɛt͡ɕ
- Syllabification: znie‧ru‧cho‧mieć
Verb
znieruchomieć pf (imperfective nieruchomieć)
- (intransitive) to become motionless, to stop, to freeze
Conjugation
Conjugation of znieruchomieć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | znieruchomieć | |||||
future tense | 1st | znieruchomieję | znieruchomiejemy | |||
2nd | znieruchomiejesz | znieruchomiejecie | ||||
3rd | znieruchomieje | znieruchomieją | ||||
impersonal | znieruchomieje się | |||||
past tense | 1st | znieruchomiałem | znieruchomiałam | znieruchomieliśmy | znieruchomiałyśmy | |
2nd | znieruchomiałeś | znieruchomiałaś | znieruchomieliście | znieruchomiałyście | ||
3rd | znieruchomiał | znieruchomiała | znieruchomiało | znieruchomieli | znieruchomiały | |
impersonal | znieruchomiano | |||||
conditional | 1st | znieruchomiałbym | znieruchomiałabym | znieruchomielibyśmy | znieruchomiałybyśmy | |
2nd | znieruchomiałbyś | znieruchomiałabyś | znieruchomielibyście | znieruchomiałybyście | ||
3rd | znieruchomiałby | znieruchomiałaby | znieruchomiałoby | znieruchomieliby | znieruchomiałyby | |
impersonal | znieruchomiano by | |||||
imperative | 1st | niech znieruchomieję | znieruchomiejmy | |||
2nd | znieruchomiej | znieruchomiejcie | ||||
3rd | niech znieruchomieje | niech znieruchomieją | ||||
anterior adverbial participle | znieruchomiawszy | |||||
verbal noun | znieruchomienie |
Further reading
- znieruchomieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- znieruchomieć in Polish dictionaries at PWN