zniekształcenie
Polish
Etymology
From zniekształcić + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /zɲɛk.ʂtawˈt͡sɛ.ɲɛ/
Audio (file) - Hyphenation: zniek‧ształ‧ce‧nie
- Rhymes: -ɛɲɛ
Noun
zniekształcenie n
- verbal noun of zniekształcić
- deformity, distortion
Declension
Declension of zniekształcenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zniekształcenie | zniekształcenia |
| genitive | zniekształcenia | zniekształceń |
| dative | zniekształceniu | zniekształceniom |
| accusative | zniekształcenie | zniekształcenia |
| instrumental | zniekształceniem | zniekształceniami |
| locative | zniekształceniu | zniekształceniach |
| vocative | zniekształcenie | zniekształcenia |
Further reading
- zniekształcenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zniekształcenie in Polish dictionaries at PWN