znacznik
Polish
Etymology
From znak + -nik.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈznat͡ʂ.ɲik/
Audio (file) - Rhymes: -at͡ʂɲik
- Syllabification: znacz‧nik
Noun
znacznik m inan
- (literary) symptom, sign
- (molecular biology) protein tag
- (medicine) marker
- znacznik biologiczny ― biomarker
- znacznik nowotworowy ― tumor marker
- (biochemistry) label
- znacznik spinowy ― spin label
- (computing) tag (element in several markup languages)
- (metadata) tag
- Synonym: tag
- (woodworking, metalworking) marking gauge
- timber scribe, tree marking knife
- (stenography) arbitrary sign
- (agriculture) tooth rake (tool for making furrows)
Declension
Declension of znacznik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | znacznik | znaczniki |
| genitive | znacznika | znaczników |
| dative | znacznikowi | znacznikom |
| accusative | znacznik | znaczniki |
| instrumental | znacznikiem | znacznikami |
| locative | znaczniku | znacznikach |
| vocative | znaczniku | znaczniki |
Further reading
- znacznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- znacznik in Polish dictionaries at PWN