zmartwić
Polish
Etymology
From z- + martwić.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈzmar.tfit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -artfit͡ɕ
- Syllabification: zmar‧twić
Verb
zmartwić pf (imperfective martwić)
- (transitive) to disturb, to trouble, to worry
- (reflexive) to become worried, to get upset
- Synonyms: see Thesaurus:bać się
Conjugation
Conjugation of zmartwić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | zmartwić | |||||
future tense | 1st | zmartwię | zmartwimy | |||
2nd | zmartwisz | zmartwicie | ||||
3rd | zmartwi | zmartwią | ||||
impersonal | zmartwi się | |||||
past tense | 1st | zmartwiłem | zmartwiłam | zmartwiliśmy | zmartwiłyśmy | |
2nd | zmartwiłeś | zmartwiłaś | zmartwiliście | zmartwiłyście | ||
3rd | zmartwił | zmartwiła | zmartwiło | zmartwili | zmartwiły | |
impersonal | zmartwiono | |||||
conditional | 1st | zmartwiłbym | zmartwiłabym | zmartwilibyśmy | zmartwiłybyśmy | |
2nd | zmartwiłbyś | zmartwiłabyś | zmartwilibyście | zmartwiłybyście | ||
3rd | zmartwiłby | zmartwiłaby | zmartwiłoby | zmartwiliby | zmartwiłyby | |
impersonal | zmartwiono by | |||||
imperative | 1st | niech zmartwię | zmartwmy | |||
2nd | zmartw | zmartwcie | ||||
3rd | niech zmartwi | niech zmartwią | ||||
passive adjectival participle | zmartwiony | zmartwiona | zmartwione | zmartwieni | zmartwione | |
anterior adverbial participle | zmartwiwszy | |||||
verbal noun | zmartwienie |
Further reading
- zmartwić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zmartwić in Polish dictionaries at PWN