zlocestiv
Romanian
Etymology
Borrowed from Old Church Slavonic злочестивъ (zločestivŭ).
Noun
zlocestiv m (plural zlocestivi)
- (obsolete) blasphemer, defamer
Declension
Declension of zlocestiv
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) zlocestiv | zlocestivul | (niște) zlocestivi | zlocestivii |
genitive/dative | (unui) zlocestiv | zlocestivului | (unor) zlocestivi | zlocestivilor |
vocative | zlocestivule | zlocestivilor |
References
- zlocestiv in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN