zjihnout
Czech
Etymology
From z- + jihnout.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈzjɪɦnou̯t]
- Hyphenation: zjih‧nout
Verb
zjihnout pf
- to grow sentimental, to melt, to thrill
Conjugation
Conjugation
Present forms | indicative | imperative | ||
singular | plural | singular | plural | |
1st person | zjihnu | zjihneme | — | zjihněme |
2nd person | zjihneš | zjihnete | zjihni | zjihněte |
3rd person | zjihne | zjihnou | — | — |
The verb zjihnout does not have present tense and the present forms are used to express future only. |
Participles | Past participles | Passive participles | ||
singular | plural | singular | plural | |
masculine animate | zjihl | zjihli | — | — |
masculine inanimate | zjihly | — | ||
feminine | zjihla | — | ||
neuter | zjihlo | zjihla | — | — |
Transgressives | present | past |
masculine singular | — | zjihnuv |
feminine + neuter singular | — | zjihnuvši |
plural | — | zjihnuvše |
Derived terms
- zjihlý
Further reading
- zjihnouti in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- zjihnouti in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989