zinnig
See also: -zinnig
Dutch
Etymology
From Middle Dutch sinnich. Equivalent to zin + -ig.
Pronunciation
Audio (file)
Adjective
zinnig (comparative zinniger, superlative zinnigst)
- (originally) rational, reasonable; intelligent, smart
- Geen zinnig mens die daaraan twijfelt
- No reasonable person would doubt that
- Geen zinnig mens die daaraan twijfelt
- sensible, making sense
- Als je geen zinnig voorstel hebt, hou dan je mond!
- If you don't have a sensible proposal, shut up!
- Als je geen zinnig voorstel hebt, hou dan je mond!
- purposeful, useful
- We mogen enkel zinnige uitgaven doen
- We may make only purposeful expenses
- We mogen enkel zinnige uitgaven doen
- (archaic) sensorial, sensitive
- Het was aan zinnige belevenis om nooit meer te vergeten
- It was a sensory experience never to forget again
- Het was aan zinnige belevenis om nooit meer te vergeten
- (obsolete) clean, neat, hygienic
- (obsolete) gentle, meek, tame; charming
Inflection
| Inflection of zinnig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | zinnig | |||
| inflected | zinnige | |||
| comparative | zinniger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | zinnig | zinniger | het zinnigst het zinnigste | |
| indefinite | m./f. sing. | zinnige | zinnigere | zinnigste |
| n. sing. | zinnig | zinniger | zinnigste | |
| plural | zinnige | zinnigere | zinnigste | |
| definite | zinnige | zinnigere | zinnigste | |
| partitive | zinnigs | zinnigers | — | |
Synonyms
- zinvol (cognate)
Antonyms
- onzinnig
Derived terms
- zinnigen (verb)
- zinnigheid
Related terms
- eigenzinnig
- verzinnen (verb)
Verb
zinnig
- first-person singular present indicative of zinnigen
- imperative of zinnigen