zgubić
Polish
Etymology
From z- + gubić.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈzɡu.bit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ubit͡ɕ
- Syllabification: zgu‧bić
Verb
zgubić pf (imperfective gubić)
- (transitive) to lose, to misplace
- Zgubiłam klucze do mieszkania. ― I've lost the keys to my house.
- (transitive) to doom, to ruin
- Miał duże szanse na wygraną, ale zgubiła go pycha. ― He had a good chance of victory, but his pride doomed him.
- (reflexive) to lose one's way, to get lost
- (reflexive) to go walkabout, to go missing
Conjugation
Conjugation of zgubić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | zgubić | |||||
| future tense | 1st | zgubię | zgubimy | |||
| 2nd | zgubisz | zgubicie | ||||
| 3rd | zgubi | zgubią | ||||
| impersonal | zgubi się | |||||
| past tense | 1st | zgubiłem | zgubiłam | zgubiliśmy | zgubiłyśmy | |
| 2nd | zgubiłeś | zgubiłaś | zgubiliście | zgubiłyście | ||
| 3rd | zgubił | zgubiła | zgubiło | zgubili | zgubiły | |
| impersonal | zgubiono | |||||
| conditional | 1st | zgubiłbym | zgubiłabym | zgubilibyśmy | zgubiłybyśmy | |
| 2nd | zgubiłbyś | zgubiłabyś | zgubilibyście | zgubiłybyście | ||
| 3rd | zgubiłby | zgubiłaby | zgubiłoby | zgubiliby | zgubiłyby | |
| impersonal | zgubiono by | |||||
| imperative | 1st | niech zgubię | zgubmy | |||
| 2nd | zgub | zgubcie | ||||
| 3rd | niech zgubi | niech zgubią | ||||
| passive adjectival participle | zgubiony | zgubiona | zgubione | zgubieni | zgubione | |
| anterior adverbial participle | zgubiwszy | |||||
| verbal noun | zgubienie | |||||
See also
- stracić
Further reading
- zgubić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zgubić in Polish dictionaries at PWN