zgliwieć
Polish
Etymology
From z- + gliwieć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈzɡli.vjɛt͡ɕ/
- Rhymes: -ivjɛt͡ɕ
- Syllabification: zgli‧wieć
Verb
zgliwieć pf (imperfective gliwieć)
- (intransitive, of cottage cheese) to go bad, to spoil
- Hypernym: zepsuć się
Conjugation
Conjugation of zgliwieć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | zgliwieć | |||||
future tense | 1st | zgliwieję | zgliwiejemy | |||
2nd | zgliwiejesz | zgliwiejecie | ||||
3rd | zgliwieje | zgliwieją | ||||
impersonal | zgliwieje się | |||||
past tense | 1st | zgliwiałem | zgliwiałam | zgliwieliśmy | zgliwiałyśmy | |
2nd | zgliwiałeś | zgliwiałaś | zgliwieliście | zgliwiałyście | ||
3rd | zgliwiał | zgliwiała | zgliwiało | zgliwieli | zgliwiały | |
impersonal | zgliwiano | |||||
conditional | 1st | zgliwiałbym | zgliwiałabym | zgliwielibyśmy | zgliwiałybyśmy | |
2nd | zgliwiałbyś | zgliwiałabyś | zgliwielibyście | zgliwiałybyście | ||
3rd | zgliwiałby | zgliwiałaby | zgliwiałoby | zgliwieliby | zgliwiałyby | |
impersonal | zgliwiano by | |||||
imperative | 1st | niech zgliwieję | zgliwiejmy | |||
2nd | zgliwiej | zgliwiejcie | ||||
3rd | niech zgliwieje | niech zgliwieją | ||||
anterior adverbial participle | zgliwiawszy | |||||
verbal noun | zgliwienie |
Derived terms
adjective
- zgliwiały
Further reading
- zgliwieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zgliwieć in Polish dictionaries at PWN