ześrutować
Polish
Etymology
From ze- + śrutować.
Pronunciation
- IPA(key): /zɛɕ.ruˈtɔ.vat͡ɕ/
- Rhymes: -ɔvat͡ɕ
- Syllabification: ześ‧ru‧to‧wać
Verb
ześrutować pf (imperfective śrutować)
- (transitive) to kibble, to grind coarsely
Conjugation
Conjugation of ześrutować pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | ześrutować | |||||
future tense | 1st | ześrutuję | ześrutujemy | |||
2nd | ześrutujesz | ześrutujecie | ||||
3rd | ześrutuje | ześrutują | ||||
impersonal | ześrutuje się | |||||
past tense | 1st | ześrutowałem | ześrutowałam | ześrutowaliśmy | ześrutowałyśmy | |
2nd | ześrutowałeś | ześrutowałaś | ześrutowaliście | ześrutowałyście | ||
3rd | ześrutował | ześrutowała | ześrutowało | ześrutowali | ześrutowały | |
impersonal | ześrutowano | |||||
conditional | 1st | ześrutowałbym | ześrutowałabym | ześrutowalibyśmy | ześrutowałybyśmy | |
2nd | ześrutowałbyś | ześrutowałabyś | ześrutowalibyście | ześrutowałybyście | ||
3rd | ześrutowałby | ześrutowałaby | ześrutowałoby | ześrutowaliby | ześrutowałyby | |
impersonal | ześrutowano by | |||||
imperative | 1st | niech ześrutuję | ześrutujmy | |||
2nd | ześrutuj | ześrutujcie | ||||
3rd | niech ześrutuje | niech ześrutują | ||||
passive adjectival participle | ześrutowany | ześrutowana | ześrutowane | ześrutowani | ześrutowane | |
anterior adverbial participle | ześrutowawszy | |||||
verbal noun | ześrutowanie |
Further reading
- ześrutować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ześrutować in Polish dictionaries at PWN