zezwolić
Polish
Etymology
From ze- + Old Polish zwolić, from Proto-Slavic *sъ-voliti. By surface analysis, ze- + z- + wola + -ić.
Pronunciation
- IPA(key): /zɛzˈvɔ.lit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔlit͡ɕ
- Syllabification: zez‧wo‧lić
Verb
zezwolić pf (imperfective zezwalać)
- (transitive, formal) to allow, to permit, to authorize
- Synonym: pozwolić
Conjugation
Conjugation of zezwolić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | zezwolić | |||||
future tense | 1st | zezwolę | zezwolimy | |||
2nd | zezwolisz | zezwolicie | ||||
3rd | zezwoli | zezwolą | ||||
impersonal | zezwoli się | |||||
past tense | 1st | zezwoliłem | zezwoliłam | zezwoliliśmy | zezwoliłyśmy | |
2nd | zezwoliłeś | zezwoliłaś | zezwoliliście | zezwoliłyście | ||
3rd | zezwolił | zezwoliła | zezwoliło | zezwolili | zezwoliły | |
impersonal | zezwolono | |||||
conditional | 1st | zezwoliłbym | zezwoliłabym | zezwolilibyśmy | zezwoliłybyśmy | |
2nd | zezwoliłbyś | zezwoliłabyś | zezwolilibyście | zezwoliłybyście | ||
3rd | zezwoliłby | zezwoliłaby | zezwoliłoby | zezwoliliby | zezwoliłyby | |
impersonal | zezwolono by | |||||
imperative | 1st | niech zezwolę | zezwólmy | |||
2nd | zezwól | zezwólcie | ||||
3rd | niech zezwoli | niech zezwolą | ||||
passive adjectival participle | zezwolony | zezwolona | zezwolone | zezwoleni | zezwolone | |
anterior adverbial participle | zezwoliwszy | |||||
verbal noun | zezwolenie |
Further reading
- zezwolić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zezwolić in Polish dictionaries at PWN