zdziwić
Polish
Etymology
From z- + dziwić.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈzd͡ʑi.vit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ivit͡ɕ
- Syllabification: zdzi‧wić
Verb
zdziwić pf (imperfective dziwić)
- (transitive) to surprise, to astonish
- (reflexive) to be surprised, to be astonished
Conjugation
Conjugation of zdziwić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | zdziwić | |||||
| future tense | 1st | zdziwię | zdziwimy | |||
| 2nd | zdziwisz | zdziwicie | ||||
| 3rd | zdziwi | zdziwią | ||||
| impersonal | zdziwi się | |||||
| past tense | 1st | zdziwiłem | zdziwiłam | zdziwiliśmy | zdziwiłyśmy | |
| 2nd | zdziwiłeś | zdziwiłaś | zdziwiliście | zdziwiłyście | ||
| 3rd | zdziwił | zdziwiła | zdziwiło | zdziwili | zdziwiły | |
| impersonal | zdziwiono | |||||
| conditional | 1st | zdziwiłbym | zdziwiłabym | zdziwilibyśmy | zdziwiłybyśmy | |
| 2nd | zdziwiłbyś | zdziwiłabyś | zdziwilibyście | zdziwiłybyście | ||
| 3rd | zdziwiłby | zdziwiłaby | zdziwiłoby | zdziwiliby | zdziwiłyby | |
| impersonal | zdziwiono by | |||||
| imperative | 1st | niech zdziwię | zdziwmy | |||
| 2nd | zdziw | zdziwcie | ||||
| 3rd | niech zdziwi | niech zdziwią | ||||
| passive adjectival participle | zdziwiony | zdziwiona | zdziwione | zdziwieni | zdziwione | |
| anterior adverbial participle | zdziwiwszy | |||||
| verbal noun | zdziwienie | |||||
Further reading
- zdziwić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zdziwić in Polish dictionaries at PWN