zdobnik
Polish
Etymology
From zdobić + -nik.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈzdɔb.ɲik/
Noun
zdobnik m pers (feminine zdobniczka)
- decorator, decorative artist
Declension
declension of zdobnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zdobnik | zdobnicy |
| genitive | zdobnika | zdobników |
| dative | zdobnikowi | zdobnikom |
| accusative | zdobnika | zdobników |
| instrumental | zdobnikiem | zdobnikami |
| locative | zdobniku | zdobnikach |
| vocative | zdobniku | zdobnicy |
Noun
zdobnik m inan
- (rare) decoration, ornament
- Synonyms: ornament, ozdobnik
Declension
declension of zdobnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zdobnik | zdobniki |
| genitive | zdobnika | zdobników |
| dative | zdobnikowi | zdobnikom |
| accusative | zdobnik | zdobniki |
| instrumental | zdobnikiem | zdobnikami |
| locative | zdobniku | zdobnikach |
| vocative | zdobniku | zdobniki |
Further reading
- zdobnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zdobnik in Polish dictionaries at PWN