zdeprawować
Polish
Etymology
From z- + deprawować.
Pronunciation
- IPA(key): /zdɛp.raˈvɔ.vat͡ɕ/
- Rhymes: -ɔvat͡ɕ
- Syllabification: zdep‧ra‧wo‧wać
Verb
zdeprawować pf (imperfective deprawować)
- (transitive, literary) to debauch, to demoralize, to deprave, to pervert
- Synonym: zdemoralizować
- (reflexive, literary) to become demoralized
- Synonym: zdemoralizować się
Declension
Conjugation of zdeprawować pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | zdeprawować | |||||
future tense | 1st | zdeprawuję | zdeprawujemy | |||
2nd | zdeprawujesz | zdeprawujecie | ||||
3rd | zdeprawuje | zdeprawują | ||||
impersonal | zdeprawuje się | |||||
past tense | 1st | zdeprawowałem | zdeprawowałam | zdeprawowaliśmy | zdeprawowałyśmy | |
2nd | zdeprawowałeś | zdeprawowałaś | zdeprawowaliście | zdeprawowałyście | ||
3rd | zdeprawował | zdeprawowała | zdeprawowało | zdeprawowali | zdeprawowały | |
impersonal | zdeprawowano | |||||
conditional | 1st | zdeprawowałbym | zdeprawowałabym | zdeprawowalibyśmy | zdeprawowałybyśmy | |
2nd | zdeprawowałbyś | zdeprawowałabyś | zdeprawowalibyście | zdeprawowałybyście | ||
3rd | zdeprawowałby | zdeprawowałaby | zdeprawowałoby | zdeprawowaliby | zdeprawowałyby | |
impersonal | zdeprawowano by | |||||
imperative | 1st | niech zdeprawuję | zdeprawujmy | |||
2nd | zdeprawuj | zdeprawujcie | ||||
3rd | niech zdeprawuje | niech zdeprawują | ||||
passive adjectival participle | zdeprawowany | zdeprawowana | zdeprawowane | zdeprawowani | zdeprawowane | |
anterior adverbial participle | zdeprawowawszy | |||||
verbal noun | zdeprawowanie |
Related terms
adjective
- deprawacyjny
nouns
- deprawacja
- deprawator
Further reading
- zdeprawować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zdeprawować in Polish dictionaries at PWN