zdarzanie
Polish
Etymology
From zdarzać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /zdaˈʐa.ɲɛ/
Noun
zdarzanie f
- verbal noun of zdarzać
Declension
declension of zdarzanie
singular | |
---|---|
nominative | zdarzanie |
genitive | zdarzania |
dative | zdarzaniu |
accusative | zdarzanie |
instrumental | zdarzaniem |
locative | zdarzaniu |
vocative | zdarzanie |
Related terms
- (verbs) zdarzyć, zdarzać
Further reading
- zdarzanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zdarzanie in Polish dictionaries at PWN