zbrodniarz
Polish
Etymology
From zbrodnia + -arz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈzbrɔ.dɲaʂ/
Noun
zbrodniarz m pers (feminine zbrodniarka)
- felon, criminal
- Synonym: przestępca
Declension
declension of zbrodniarz
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | zbrodniarz | zbrodniarze |
genitive | zbrodniarza | zbrodniarzy |
dative | zbrodniarzowi | zbrodniarzom |
accusative | zbrodniarza | zbrodniarzy |
instrumental | zbrodniarzem | zbrodniarzami |
locative | zbrodniarzu | zbrodniarzach |
vocative | zbrodniarzu | zbrodniarze |
Further reading
- zbrodniarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zbrodniarz in Polish dictionaries at PWN