zbałamucić

Polish

From z- +‎ bałamucić.

zbałamucić pf (imperfective bałamucić)

(transitive) to have on (to trick or deceive deliberately; to play a prank on)
Synonyms: see Thesaurus:oszukać
(transitive) to dally, to dawdle, to idle, to loll, to lollygag
Synonyms: see Thesaurus:próżnować
(transitive) to dizzy
Synonym: zawracać w głowie

Conjugation of zbałamucić pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zbałamucić
future tense	1^st	zbałamucę			zbałamucimy
	2^nd	zbałamucisz			zbałamucicie
	3^rd	zbałamuci			zbałamucą
	impersonal	zbałamuci się
past tense	1^st	zbałamuciłem	zbałamuciłam		zbałamuciliśmy	zbałamuciłyśmy
	2^nd	zbałamuciłeś	zbałamuciłaś		zbałamuciliście	zbałamuciłyście
	3^rd	zbałamucił	zbałamuciła	zbałamuciło	zbałamucili	zbałamuciły
	impersonal	zbałamucono
conditional	1^st	zbałamuciłbym	zbałamuciłabym		zbałamucilibyśmy	zbałamuciłybyśmy
	2^nd	zbałamuciłbyś	zbałamuciłabyś		zbałamucilibyście	zbałamuciłybyście
	3^rd	zbałamuciłby	zbałamuciłaby	zbałamuciłoby	zbałamuciliby	zbałamuciłyby
	impersonal	zbałamucono by
imperative	1^st	niech zbałamucę			zbałamućmy
	2^nd	zbałamuć			zbałamućcie
	3^rd	niech zbałamuci			niech zbałamucą
passive adjectival participle		zbałamucony	zbałamucona	zbałamucone	zbałamuceni	zbałamucone
anterior adverbial participle		zbałamuciwszy
verbal noun		zbałamucenie

adjective

adverb

nouns

verbs