zaszumieć
Polish
Etymology
From za- + szumieć.
Pronunciation
- IPA(key): /zaˈʂu.mjɛt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -umjɛt͡ɕ
- Syllabification: za‧szu‧mieć
Verb
zaszumieć pf (imperfective szumieć)
- (intransitive) to rustle, to buzz, to produce disharmonic noise
Conjugation
Conjugation of zaszumieć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | zaszumieć | |||||
future tense | 1st | zaszumię | zaszumimy | |||
2nd | zaszumisz | zaszumicie | ||||
3rd | zaszumi | zaszumią | ||||
impersonal | zaszumi się | |||||
past tense | 1st | zaszumiałem | zaszumiałam | zaszumieliśmy | zaszumiałyśmy | |
2nd | zaszumiałeś | zaszumiałaś | zaszumieliście | zaszumiałyście | ||
3rd | zaszumiał | zaszumiała | zaszumiało | zaszumieli | zaszumiały | |
impersonal | zaszumiano | |||||
conditional | 1st | zaszumiałbym | zaszumiałabym | zaszumielibyśmy | zaszumiałybyśmy | |
2nd | zaszumiałbyś | zaszumiałabyś | zaszumielibyście | zaszumiałybyście | ||
3rd | zaszumiałby | zaszumiałaby | zaszumiałoby | zaszumieliby | zaszumiałyby | |
impersonal | zaszumiano by | |||||
imperative | 1st | niech zaszumię | zaszummy | |||
2nd | zaszum | zaszumcie | ||||
3rd | niech zaszumi | niech zaszumią | ||||
anterior adverbial participle | zaszumiawszy | |||||
verbal noun | zaszumienie |
Further reading
- zaszumieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zaszumieć in Polish dictionaries at PWN