zaspokoić
Polish
Etymology
From za- + spokój + -ić.
Pronunciation
- IPA(key): /za.spɔˈkɔ.it͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔit͡ɕ
- Syllabification: za‧spo‧ko‧ić
Verb
zaspokoić pf (imperfective zaspokajać)
- (transitive) to satisfy, to satiate, to assuage
Conjugation
Conjugation of zaspokoić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | zaspokoić | |||||
| future tense | 1st | zaspokoję | zaspokoimy | |||
| 2nd | zaspokoisz | zaspokoicie | ||||
| 3rd | zaspokoi | zaspokoją | ||||
| impersonal | zaspokoi się | |||||
| past tense | 1st | zaspokoiłem | zaspokoiłam | zaspokoiliśmy | zaspokoiłyśmy | |
| 2nd | zaspokoiłeś | zaspokoiłaś | zaspokoiliście | zaspokoiłyście | ||
| 3rd | zaspokoił | zaspokoiła | zaspokoiło | zaspokoili | zaspokoiły | |
| impersonal | zaspokojono | |||||
| conditional | 1st | zaspokoiłbym | zaspokoiłabym | zaspokoilibyśmy | zaspokoiłybyśmy | |
| 2nd | zaspokoiłbyś | zaspokoiłabyś | zaspokoilibyście | zaspokoiłybyście | ||
| 3rd | zaspokoiłby | zaspokoiłaby | zaspokoiłoby | zaspokoiliby | zaspokoiłyby | |
| impersonal | zaspokojono by | |||||
| imperative | 1st | niech zaspokoję | zaspokójmy | |||
| 2nd | zaspokój | zaspokójcie | ||||
| 3rd | niech zaspokoi | niech zaspokoją | ||||
| passive adjectival participle | zaspokojony | zaspokojona | zaspokojone | zaspokojeni | zaspokojone | |
| anterior adverbial participle | zaspokoiwszy | |||||
| verbal noun | zaspokojenie | |||||
Related terms
adjectives
- antypokojowy
- pokojowy
- spokojniutki
- spokojny
adverbs
- pokojowo
- spoko
- spokojnie
- spokojniutko
nouns
- pokoiczek
- pokoik
- pokojowa
- pokojowiec
- pokojowość
- pokojówka
- pokój
- przedpokój
- spokój
- uspokajacz
verbs
- uspokajać
- uspokoić
Further reading
- zaspokoić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zaspokoić in Polish dictionaries at PWN