zaryczeć
Polish
Etymology
From za- + ryczeć.
Pronunciation
- IPA(key): /zaˈrɨ.t͡ʂɛt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨt͡ʂɛt͡ɕ
- Syllabification: za‧ry‧czeć
Verb
zaryczeć pf (imperfective ryczeć)
- (intransitive, of animals) to roar
- Synonym: ryknąć
- (intransitive, of people) to bawl, to bellow
Conjugation
Conjugation of zaryczeć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | zaryczeć | |||||
future tense | 1st | zaryczę | zaryczymy | |||
2nd | zaryczysz | zaryczycie | ||||
3rd | zaryczy | zaryczą | ||||
impersonal | zaryczy się | |||||
past tense | 1st | zaryczałem | zaryczałam | zaryczeliśmy | zaryczałyśmy | |
2nd | zaryczałeś | zaryczałaś | zaryczeliście | zaryczałyście | ||
3rd | zaryczał | zaryczała | zaryczało | zaryczeli | zaryczały | |
impersonal | zaryczano | |||||
conditional | 1st | zaryczałbym | zaryczałabym | zaryczelibyśmy | zaryczałybyśmy | |
2nd | zaryczałbyś | zaryczałabyś | zaryczelibyście | zaryczałybyście | ||
3rd | zaryczałby | zaryczałaby | zaryczałoby | zaryczeliby | zaryczałyby | |
impersonal | zaryczano by | |||||
imperative | 1st | niech zaryczę | zaryczmy | |||
2nd | zarycz | zaryczcie | ||||
3rd | niech zaryczy | niech zaryczą | ||||
anterior adverbial participle | zaryczawszy | |||||
verbal noun | zaryczenie |
Further reading
- zaryczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zaryczeć in Polish dictionaries at PWN