zapierać

Polish

From zaprać +‎ -ać.

zapierać impf (perfective zaprać)

(transitive) to wash up, to wash over (to wash only the dirty part of something)

Conjugation of zapierać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zapierać
present tense	1^st	zapieram			zapieramy
	2^nd	zapierasz			zapieracie
	3^rd	zapiera			zapierają
	impersonal	zapiera się
past tense	1^st	zapierałem	zapierałam		zapieraliśmy	zapierałyśmy
	2^nd	zapierałeś	zapierałaś		zapieraliście	zapierałyście
	3^rd	zapierał	zapierała	zapierało	zapierali	zapierały
	impersonal	zapierano
future tense	1^st	będę zapierał, będę zapierać	będę zapierała, będę zapierać		będziemy zapierali, będziemy zapierać	będziemy zapierały, będziemy zapierać
	2^nd	będziesz zapierał, będziesz zapierać	będziesz zapierała, będziesz zapierać		będziecie zapierali, będziecie zapierać	będziecie zapierały, będziecie zapierać
	3^rd	będzie zapierał, będzie zapierać	będzie zapierała, będzie zapierać	będzie zapierało, będzie zapierać	będą zapierali, będą zapierać	będą zapierały, będą zapierać
	impersonal	będzie zapierać się
conditional	1^st	zapierałbym	zapierałabym		zapieralibyśmy	zapierałybyśmy
	2^nd	zapierałbyś	zapierałabyś		zapieralibyście	zapierałybyście
	3^rd	zapierałby	zapierałaby	zapierałoby	zapieraliby	zapierałyby
	impersonal	zapierano by
imperative	1^st	niech zapieram			zapierajmy
	2^nd	zapieraj			zapierajcie
	3^rd	niech zapiera			niech zapierają
active adjectival participle		zapierający	zapierająca	zapierające	zapierający	zapierające
passive adjectival participle		zapierany	zapierana	zapierane	zapierani	zapierane
contemporary adverbial participle		zapierając
verbal noun		zapieranie

From zaprzeć +‎ -ać.

zapierać impf (perfective zaprzeć)

(transitive) to make breathing difficult [+dative = for whom]
(transitive) to lean something against something [+accusative/instrumental = what] [+ o (accusative) = against what]
(transitive) to block something by lean against it
(reflexive) to lean against something [+ o (accusative) = against what]
(reflexive) to lean against something, to resist (to not want to do something)
(reflexive) to cut ties [+ o (genitive) = with who or what]
(reflexive) to not associate with something [+ o (genitive) = with who or what]

Conjugation of zapierać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zapierać
present tense	1^st	zapieram			zapieramy
	2^nd	zapierasz			zapieracie
	3^rd	zapiera			zapierają
	impersonal	zapiera się
past tense	1^st	zapierałem	zapierałam		zapieraliśmy	zapierałyśmy
	2^nd	zapierałeś	zapierałaś		zapieraliście	zapierałyście
	3^rd	zapierał	zapierała	zapierało	zapierali	zapierały
	impersonal	zapierano
future tense	1^st	będę zapierał, będę zapierać	będę zapierała, będę zapierać		będziemy zapierali, będziemy zapierać	będziemy zapierały, będziemy zapierać
	2^nd	będziesz zapierał, będziesz zapierać	będziesz zapierała, będziesz zapierać		będziecie zapierali, będziecie zapierać	będziecie zapierały, będziecie zapierać
	3^rd	będzie zapierał, będzie zapierać	będzie zapierała, będzie zapierać	będzie zapierało, będzie zapierać	będą zapierali, będą zapierać	będą zapierały, będą zapierać
	impersonal	będzie zapierać się
conditional	1^st	zapierałbym	zapierałabym		zapieralibyśmy	zapierałybyśmy
	2^nd	zapierałbyś	zapierałabyś		zapieralibyście	zapierałybyście
	3^rd	zapierałby	zapierałaby	zapierałoby	zapieraliby	zapierałyby
	impersonal	zapierano by
imperative	1^st	niech zapieram			zapierajmy
	2^nd	zapieraj			zapierajcie
	3^rd	niech zapiera			niech zapierają
active adjectival participle		zapierający	zapierająca	zapierające	zapierający	zapierające
passive adjectival participle		zapierany	zapierana	zapierane	zapierani	zapierane
contemporary adverbial participle		zapierając
verbal noun		zapieranie