zapalnik
Polish
Etymology
From zapalać + -nik.
Pronunciation
- IPA(key): /zaˈpal.ɲik/
Audio (file) - Rhymes: -alɲik
- Syllabification: za‧pal‧nik
Noun
zapalnik m inan
- (military) fuze (auxiliary device with explosive components, used to detonate a munition)
Declension
Declension of zapalnik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | zapalnik | zapalniki |
genitive | zapalnika | zapalników |
dative | zapalnikowi | zapalnikom |
accusative | zapalnik | zapalniki |
instrumental | zapalnikiem | zapalnikami |
locative | zapalniku | zapalnikach |
vocative | zapalniku | zapalniki |
Related terms
verbs
- zapalać
- zapalić
Further reading
- zapalnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zapalnik in Polish dictionaries at PWN