zanucić
Polish
Etymology
From za- + nucić.
Pronunciation
- IPA(key): /zaˈnu.t͡ɕit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
- Syllabification: za‧nu‧cić
Verb
zanucić pf (imperfective nucić)
- (transitive, intransitive) to hum (sing), to vocalize (sing without using words), to croon
Conjugation
Conjugation of zanucić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | zanucić | |||||
future tense | 1st | zanucę | zanucimy | |||
2nd | zanucisz | zanucicie | ||||
3rd | zanuci | zanucą | ||||
impersonal | zanuci się | |||||
past tense | 1st | zanuciłem | zanuciłam | zanuciliśmy | zanuciłyśmy | |
2nd | zanuciłeś | zanuciłaś | zanuciliście | zanuciłyście | ||
3rd | zanucił | zanuciła | zanuciło | zanucili | zanuciły | |
impersonal | zanucono | |||||
conditional | 1st | zanuciłbym | zanuciłabym | zanucilibyśmy | zanuciłybyśmy | |
2nd | zanuciłbyś | zanuciłabyś | zanucilibyście | zanuciłybyście | ||
3rd | zanuciłby | zanuciłaby | zanuciłoby | zanuciliby | zanuciłyby | |
impersonal | zanucono by | |||||
imperative | 1st | niech zanucę | zanućmy | |||
2nd | zanuć | zanućcie | ||||
3rd | niech zanuci | niech zanucą | ||||
passive adjectival participle | zanucony | zanucona | zanucone | zanuceni | zanucone | |
anterior adverbial participle | zanuciwszy | |||||
verbal noun | zanucenie |
Further reading
- zanucić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zanucić in Polish dictionaries at PWN