zamieszanie
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /za.mʲɛˈʂa.ɲɛ/
Noun
zamieszanie n
- commotion; confusion; ruckus
- verbal noun of zamieszać
Declension
declension of zamieszanie
singular | |
---|---|
nominative | zamieszanie |
genitive | zamieszania |
dative | zamieszaniu |
accusative | zamieszanie |
instrumental | zamieszaniem |
locative | zamieszaniu |
vocative | zamieszanie |
Synonyms
- (commotion): See Thesaurus:zamieszanie
Further reading
- zamieszanie in Polish dictionaries at PWN