zakwiczeć
Polish
Etymology
From za- + kwiczeć.
Pronunciation
- IPA(key): /zakˈfi.t͡ʂɛt͡ɕ/
- Rhymes: -it͡ʂɛt͡ɕ
- Syllabification: zak‧wi‧czeć
Verb
zakwiczeć pf (imperfective kwiczeć)
- (intransitive) to oink, to grunt
Conjugation
Conjugation of zakwiczeć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | zakwiczeć | |||||
future tense | 1st | zakwiczę | zakwiczymy | |||
2nd | zakwiczysz | zakwiczycie | ||||
3rd | zakwiczy | zakwiczą | ||||
impersonal | zakwiczy się | |||||
past tense | 1st | zakwiczałem | zakwiczałam | zakwiczeliśmy | zakwiczałyśmy | |
2nd | zakwiczałeś | zakwiczałaś | zakwiczeliście | zakwiczałyście | ||
3rd | zakwiczał | zakwiczała | zakwiczało | zakwiczeli | zakwiczały | |
impersonal | zakwiczano | |||||
conditional | 1st | zakwiczałbym | zakwiczałabym | zakwiczelibyśmy | zakwiczałybyśmy | |
2nd | zakwiczałbyś | zakwiczałabyś | zakwiczelibyście | zakwiczałybyście | ||
3rd | zakwiczałby | zakwiczałaby | zakwiczałoby | zakwiczeliby | zakwiczałyby | |
impersonal | zakwiczano by | |||||
imperative | 1st | niech zakwiczę | zakwiczmy | |||
2nd | zakwicz | zakwiczcie | ||||
3rd | niech zakwiczy | niech zakwiczą | ||||
anterior adverbial participle | zakwiczawszy | |||||
verbal noun | zakwiczenie |
Further reading
- zakwiczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zakwiczeć in Polish dictionaries at PWN