zakrakać
Polish
Etymology
From za- + krakać.
Pronunciation
- IPA(key): /zaˈkra.kat͡ɕ/
- Rhymes: -akat͡ɕ
- Syllabification: za‧kra‧kać
Verb
zakrakać pf (imperfective krakać)
- (intransitive) to caw, to croak
Conjugation
Conjugation of zakrakać pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | zakrakać | |||||
future tense | 1st | zakraczę | zakraczemy | |||
2nd | zakraczesz | zakraczecie | ||||
3rd | zakracze | zakraczą | ||||
impersonal | zakracze się | |||||
past tense | 1st | zakrakałem | zakrakałam | zakrakaliśmy | zakrakałyśmy | |
2nd | zakrakałeś | zakrakałaś | zakrakaliście | zakrakałyście | ||
3rd | zakrakał | zakrakała | zakrakało | zakrakali | zakrakały | |
impersonal | zakrakano | |||||
conditional | 1st | zakrakałbym | zakrakałabym | zakrakalibyśmy | zakrakałybyśmy | |
2nd | zakrakałbyś | zakrakałabyś | zakrakalibyście | zakrakałybyście | ||
3rd | zakrakałby | zakrakałaby | zakrakałoby | zakrakaliby | zakrakałyby | |
impersonal | zakrakano by | |||||
imperative | 1st | niech zakraczę | zakraczmy | |||
2nd | zakracz | zakraczcie | ||||
3rd | niech zakracze | niech zakraczą | ||||
anterior adverbial participle | zakrakawszy | |||||
verbal noun | zakrakanie |
Further reading
- zakrakać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zakrakać in Polish dictionaries at PWN