zakończyć
Polish
Etymology
From za- + kończyć.
Pronunciation
- IPA(key): /zaˈkɔɲ.t͡ʂɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔɲt͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: za‧koń‧czyć
Verb
zakończyć pf (imperfective zakańczać or zakończać)
- (transitive) to finish, to conclude, to bring to an end
- (reflexive) to come to an end, to be over
Conjugation
Conjugation of zakończyć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | zakończyć | |||||
| future tense | 1st | zakończę | zakończymy | |||
| 2nd | zakończysz | zakończycie | ||||
| 3rd | zakończy | zakończą | ||||
| impersonal | zakończy się | |||||
| past tense | 1st | zakończyłem | zakończyłam | zakończyliśmy | zakończyłyśmy | |
| 2nd | zakończyłeś | zakończyłaś | zakończyliście | zakończyłyście | ||
| 3rd | zakończył | zakończyła | zakończyło | zakończyli | zakończyły | |
| impersonal | zakończono | |||||
| conditional | 1st | zakończyłbym | zakończyłabym | zakończylibyśmy | zakończyłybyśmy | |
| 2nd | zakończyłbyś | zakończyłabyś | zakończylibyście | zakończyłybyście | ||
| 3rd | zakończyłby | zakończyłaby | zakończyłoby | zakończyliby | zakończyłyby | |
| impersonal | zakończono by | |||||
| imperative | 1st | niech zakończę | zakończmy | |||
| 2nd | zakończ | zakończcie | ||||
| 3rd | niech zakończy | niech zakończą | ||||
| passive adjectival participle | zakończony | zakończona | zakończone | zakończeni | zakończone | |
| anterior adverbial participle | zakończywszy | |||||
| verbal noun | zakończenie | |||||
Related terms
verb
- dokańczać
- dokończyć
- ukańczać
- ukończyć
- wykańczać
- wykończyć
Further reading
- zakończyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zakończyć in Polish dictionaries at PWN