zakotwić
Polish
Etymology
From za- + kotwić.
Pronunciation
- IPA(key): /zaˈkɔt.fit͡ɕ/
- Rhymes: -ɔtfit͡ɕ
- Syllabification: za‧kot‧wić
Verb
zakotwić pf (imperfective kotwić)
- (transitive, construction) to brace (to furnish with braces; to support; to prop)
- Hypernym: zamocować
Conjugation
Conjugation of zakotwić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | zakotwić | |||||
| future tense | 1st | zakotwię | zakotwimy | |||
| 2nd | zakotwisz | zakotwicie | ||||
| 3rd | zakotwi | zakotwią | ||||
| impersonal | zakotwi się | |||||
| past tense | 1st | zakotwiłem | zakotwiłam | zakotwiliśmy | zakotwiłyśmy | |
| 2nd | zakotwiłeś | zakotwiłaś | zakotwiliście | zakotwiłyście | ||
| 3rd | zakotwił | zakotwiła | zakotwiło | zakotwili | zakotwiły | |
| impersonal | zakotwiono | |||||
| conditional | 1st | zakotwiłbym | zakotwiłabym | zakotwilibyśmy | zakotwiłybyśmy | |
| 2nd | zakotwiłbyś | zakotwiłabyś | zakotwilibyście | zakotwiłybyście | ||
| 3rd | zakotwiłby | zakotwiłaby | zakotwiłoby | zakotwiliby | zakotwiłyby | |
| impersonal | zakotwiono by | |||||
| imperative | 1st | niech zakotwię | zakotwijmy | |||
| 2nd | zakotwij | zakotwijcie | ||||
| 3rd | niech zakotwi | niech zakotwią | ||||
| passive adjectival participle | zakotwiony | zakotwiona | zakotwione | zakotwieni | zakotwione | |
| anterior adverbial participle | zakotwiwszy | |||||
| verbal noun | zakotwienie | |||||
Related terms
adjectives
- kotwiczny
- kotwiowy
nouns
- kotew
- kotwica
verb
- kotwiczyć
Further reading
- zakotwić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zakotwić in Polish dictionaries at PWN