zakotwiczyć
Polish
Etymology
From za- + kotwiczyć.
Pronunciation
- IPA(key): /za.kɔtˈfi.t͡ʂɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -it͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: za‧kot‧wi‧czyć
Verb
zakotwiczyć pf (imperfective zakotwiczać)
- (transitive) to anchor, to berth
Conjugation
Conjugation of zakotwiczyć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | zakotwiczyć | |||||
future tense | 1st | zakotwiczę | zakotwiczymy | |||
2nd | zakotwiczysz | zakotwiczycie | ||||
3rd | zakotwiczy | zakotwiczą | ||||
impersonal | zakotwiczy się | |||||
past tense | 1st | zakotwiczyłem | zakotwiczyłam | zakotwiczyliśmy | zakotwiczyłyśmy | |
2nd | zakotwiczyłeś | zakotwiczyłaś | zakotwiczyliście | zakotwiczyłyście | ||
3rd | zakotwiczył | zakotwiczyła | zakotwiczyło | zakotwiczyli | zakotwiczyły | |
impersonal | zakotwiczono | |||||
conditional | 1st | zakotwiczyłbym | zakotwiczyłabym | zakotwiczylibyśmy | zakotwiczyłybyśmy | |
2nd | zakotwiczyłbyś | zakotwiczyłabyś | zakotwiczylibyście | zakotwiczyłybyście | ||
3rd | zakotwiczyłby | zakotwiczyłaby | zakotwiczyłoby | zakotwiczyliby | zakotwiczyłyby | |
impersonal | zakotwiczono by | |||||
imperative | 1st | niech zakotwiczę | zakotwiczmy | |||
2nd | zakotwicz | zakotwiczcie | ||||
3rd | niech zakotwiczy | niech zakotwiczą | ||||
passive adjectival participle | zakotwiczony | zakotwiczona | zakotwiczone | zakotwiczeni | zakotwiczone | |
anterior adverbial participle | zakotwiczywszy | |||||
verbal noun | zakotwiczenie |
Further reading
- zakotwiczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zakotwiczyć in Polish dictionaries at PWN