zakorzenić
Polish
Etymology
From za- + korzeń + -ić.
Pronunciation
- IPA(key): /za.kɔˈʐɛ.ɲit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
- Syllabification: za‧ko‧rze‧nić
Verb
zakorzenić pf (imperfective zakorzeniać)
- (transitive) to implant, to anchor (someone or something physically, or an opinion)
- (reflexive) to take root, to enroot (of a plant physically, a person to a place, or of a phenomenon)
Conjugation
Conjugation of zakorzenić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | zakorzenić | |||||
future tense | 1st | zakorzenię | zakorzenimy | |||
2nd | zakorzenisz | zakorzenicie | ||||
3rd | zakorzeni | zakorzenią | ||||
impersonal | zakorzeni się | |||||
past tense | 1st | zakorzeniłem | zakorzeniłam | zakorzeniliśmy | zakorzeniłyśmy | |
2nd | zakorzeniłeś | zakorzeniłaś | zakorzeniliście | zakorzeniłyście | ||
3rd | zakorzenił | zakorzeniła | zakorzeniło | zakorzenili | zakorzeniły | |
impersonal | zakorzeniono | |||||
conditional | 1st | zakorzeniłbym | zakorzeniłabym | zakorzenilibyśmy | zakorzeniłybyśmy | |
2nd | zakorzeniłbyś | zakorzeniłabyś | zakorzenilibyście | zakorzeniłybyście | ||
3rd | zakorzeniłby | zakorzeniłaby | zakorzeniłoby | zakorzeniliby | zakorzeniłyby | |
impersonal | zakorzeniono by | |||||
imperative | 1st | niech zakorzenię | zakorzeńmy | |||
2nd | zakorzeń | zakorzeńcie | ||||
3rd | niech zakorzeni | niech zakorzenią | ||||
passive adjectival participle | zakorzeniony | zakorzeniona | zakorzenione | zakorzenieni | zakorzenione | |
anterior adverbial participle | zakorzeniwszy | |||||
verbal noun | zakorzenienie |
Derived terms
adjective
- zakorzeniony
Further reading
- zakorzenić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zakorzenić in Polish dictionaries at PWN