zakluczyć
Polish
Etymology
From za- + kluczyć, a calque of German zuschliessen. Compare Serbo-Croatian zaključati.
Pronunciation
- IPA(key): /zaˈklu.t͡ʂɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ut͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: za‧klu‧czyć
Verb
zakluczyć pf
- (transitive, Poznań) to lock
- Synonym: zamknąć na klucz
- Antonym: odkluczyć
Conjugation
Conjugation of zakluczyć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | zakluczyć | |||||
| future tense | 1st | zakluczę | zakluczymy | |||
| 2nd | zakluczysz | zakluczycie | ||||
| 3rd | zakluczy | zakluczą | ||||
| impersonal | zakluczy się | |||||
| past tense | 1st | zakluczyłem | zakluczyłam | zakluczyliśmy | zakluczyłyśmy | |
| 2nd | zakluczyłeś | zakluczyłaś | zakluczyliście | zakluczyłyście | ||
| 3rd | zakluczył | zakluczyła | zakluczyło | zakluczyli | zakluczyły | |
| impersonal | zakluczono | |||||
| conditional | 1st | zakluczyłbym | zakluczyłabym | zakluczylibyśmy | zakluczyłybyśmy | |
| 2nd | zakluczyłbyś | zakluczyłabyś | zakluczylibyście | zakluczyłybyście | ||
| 3rd | zakluczyłby | zakluczyłaby | zakluczyłoby | zakluczyliby | zakluczyłyby | |
| impersonal | zakluczono by | |||||
| imperative | 1st | niech zakluczę | zakluczmy | |||
| 2nd | zaklucz | zakluczcie | ||||
| 3rd | niech zakluczy | niech zakluczą | ||||
| passive adjectival participle | zakluczony | zakluczona | zakluczone | zakluczeni | zakluczone | |
| anterior adverbial participle | zakluczywszy | |||||
| verbal noun | zakluczenie | |||||
Further reading
- zakluczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zakluczyć in Polish dictionaries at PWN