zakazić
Polish
Etymology
From za- + kazić.
Pronunciation
- IPA(key): /zaˈka.ʑit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -aʑit͡ɕ
- Syllabification: za‧ka‧zić
Verb
zakazić pf (imperfective zakażać)
- (transitive, pathology) to infect [+(accusative) (instrumental) = (someone) (with something)]
- Synonyms: zainfekować, zarazić
- (reflexive, pathology) to contract, to catch [+instrumental = something]
- Synonyms: zarazić się, złapać
Conjugation
Conjugation of zakazić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | zakazić | |||||
future tense | 1st | zakażę | zakazimy | |||
2nd | zakazisz | zakazicie | ||||
3rd | zakazi | zakażą | ||||
impersonal | zakazi się | |||||
past tense | 1st | zakaziłem | zakaziłam | zakaziliśmy | zakaziłyśmy | |
2nd | zakaziłeś | zakaziłaś | zakaziliście | zakaziłyście | ||
3rd | zakaził | zakaziła | zakaziło | zakazili | zakaziły | |
impersonal | zakażono | |||||
conditional | 1st | zakaziłbym | zakaziłabym | zakazilibyśmy | zakaziłybyśmy | |
2nd | zakaziłbyś | zakaziłabyś | zakazilibyście | zakaziłybyście | ||
3rd | zakaziłby | zakaziłaby | zakaziłoby | zakaziliby | zakaziłyby | |
impersonal | zakażono by | |||||
imperative | 1st | niech zakażę | zakaźmy | |||
2nd | zakaź | zakaźcie | ||||
3rd | niech zakazi | niech zakażą | ||||
passive adjectival participle | zakażony | zakażona | zakażone | zakażeni | zakażone | |
anterior adverbial participle | zakaziwszy | |||||
verbal noun | zakażenie |
Further reading
- zakazić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zakazić in Polish dictionaries at PWN