zagrzmieć
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish zagrzmieć, from Proto-Slavic *zagrьměti. By surface analysis, za- + grzmieć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈzaɡ.ʐmjɛt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -aɡʐmjɛt͡ɕ
- Syllabification: zag‧rzmieć
Verb
zagrzmieć pf (imperfective grzmieć)
- (intransitive) to thunder, to roar
Conjugation
Conjugation of zagrzmieć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | zagrzmieć | |||||
future tense | 1st | zagrzmię | zagrzmimy | |||
2nd | zagrzmisz | zagrzmicie | ||||
3rd | zagrzmi | zagrzmią | ||||
impersonal | zagrzmi się | |||||
past tense | 1st | zagrzmiałem | zagrzmiałam | zagrzmieliśmy | zagrzmiałyśmy | |
2nd | zagrzmiałeś | zagrzmiałaś | zagrzmieliście | zagrzmiałyście | ||
3rd | zagrzmiał | zagrzmiała | zagrzmiało | zagrzmieli | zagrzmiały | |
impersonal | zagrzmiano | |||||
conditional | 1st | zagrzmiałbym | zagrzmiałabym | zagrzmielibyśmy | zagrzmiałybyśmy | |
2nd | zagrzmiałbyś | zagrzmiałabyś | zagrzmielibyście | zagrzmiałybyście | ||
3rd | zagrzmiałby | zagrzmiałaby | zagrzmiałoby | zagrzmieliby | zagrzmiałyby | |
impersonal | zagrzmiano by | |||||
imperative | 1st | niech zagrzmię | zagrzmijmy | |||
2nd | zagrzmij | zagrzmijcie | ||||
3rd | niech zagrzmi | niech zagrzmią | ||||
anterior adverbial participle | zagrzmiawszy | |||||
verbal noun | zagrzmienie |
Further reading
- zagrzmieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zagrzmieć in Polish dictionaries at PWN