zafurkotać
Polish
Etymology
From za- + furkotać.
Pronunciation
- IPA(key): /za.furˈkɔ.tat͡ɕ/
- Rhymes: -ɔtat͡ɕ
- Syllabification: za‧fur‧ko‧tać
Verb
zafurkotać pf (imperfective furkotać)
- (intransitive) to whirr (move or vibrate something with a buzzing sound)
- (intransitive) to whirr (make a sibilant buzzing or droning sound)
- Synonym: zafurczeć
Conjugation
Conjugation of zafurkotać pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | zafurkotać | |||||
| future tense | 1st | zafurkoczę | zafurkoczemy | |||
| 2nd | zafurkoczesz | zafurkoczecie | ||||
| 3rd | zafurkocze | zafurkoczą | ||||
| impersonal | zafurkocze się | |||||
| past tense | 1st | zafurkotałem | zafurkotałam | zafurkotaliśmy | zafurkotałyśmy | |
| 2nd | zafurkotałeś | zafurkotałaś | zafurkotaliście | zafurkotałyście | ||
| 3rd | zafurkotał | zafurkotała | zafurkotało | zafurkotali | zafurkotały | |
| impersonal | zafurkotano | |||||
| conditional | 1st | zafurkotałbym | zafurkotałabym | zafurkotalibyśmy | zafurkotałybyśmy | |
| 2nd | zafurkotałbyś | zafurkotałabyś | zafurkotalibyście | zafurkotałybyście | ||
| 3rd | zafurkotałby | zafurkotałaby | zafurkotałoby | zafurkotaliby | zafurkotałyby | |
| impersonal | zafurkotano by | |||||
| imperative | 1st | niech zafurkoczę | zafurkoczmy | |||
| 2nd | zafurkocz | zafurkoczcie | ||||
| 3rd | niech zafurkocze | niech zafurkoczą | ||||
| anterior adverbial participle | zafurkotawszy | |||||
| verbal noun | zafurkotanie | |||||
Related terms
noun
- furkot
verbs
- furczeć
- furkać
Further reading
- zafurkotać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zafurkotać in Polish dictionaries at PWN