zadowolić
Polish
Etymology
From za- + Proto-Slavic *dovoliti.
Pronunciation
- IPA(key): /za.dɔˈvɔ.lit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔlit͡ɕ
- Syllabification: za‧do‧wo‧lić
Verb
zadowolić pf (imperfective zadowalać)
- (transitive) to content, to satisfy, to please
- (reflexive) to settle for, to make do with [+ instrumental = something]
Conjugation
Conjugation of zadowolić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | zadowolić | |||||
future tense | 1st | zadowolę | zadowolimy | |||
2nd | zadowolisz | zadowolicie | ||||
3rd | zadowoli | zadowolą | ||||
impersonal | zadowoli się | |||||
past tense | 1st | zadowoliłem | zadowoliłam | zadowoliliśmy | zadowoliłyśmy | |
2nd | zadowoliłeś | zadowoliłaś | zadowoliliście | zadowoliłyście | ||
3rd | zadowolił | zadowoliła | zadowoliło | zadowolili | zadowoliły | |
impersonal | zadowolono | |||||
conditional | 1st | zadowoliłbym | zadowoliłabym | zadowolilibyśmy | zadowoliłybyśmy | |
2nd | zadowoliłbyś | zadowoliłabyś | zadowolilibyście | zadowoliłybyście | ||
3rd | zadowoliłby | zadowoliłaby | zadowoliłoby | zadowoliliby | zadowoliłyby | |
impersonal | zadowolono by | |||||
imperative | 1st | niech zadowolę | zadowólmy | |||
2nd | zadowól | zadowólcie | ||||
3rd | niech zadowoli | niech zadowolą | ||||
passive adjectival participle | zadowolony | zadowolona | zadowolone | zadowoleni | zadowolone | |
anterior adverbial participle | zadowoliwszy | |||||
verbal noun | zadowolenie |
Further reading
- zadowolić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zadowolić in Polish dictionaries at PWN