zaczekać
Polish
Etymology
From za- + czekać.
Pronunciation
- IPA(key): /zaˈt͡ʂɛ.kat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛkat͡ɕ
- Syllabification: za‧cze‧kać
Verb
zaczekać pf (imperfective czekać)
- (intransitive) to wait [+ na (accusative)] (to delay movement or action until the arrival or occurrence of)
- (intransitive) to await, to wait for
Conjugation
Conjugation of zaczekać pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | zaczekać | |||||
future tense | 1st | zaczekam | zaczekamy | |||
2nd | zaczekasz | zaczekacie | ||||
3rd | zaczeka | zaczekają | ||||
impersonal | zaczeka się | |||||
past tense | 1st | zaczekałem | zaczekałam | zaczekaliśmy | zaczekałyśmy | |
2nd | zaczekałeś | zaczekałaś | zaczekaliście | zaczekałyście | ||
3rd | zaczekał | zaczekała | zaczekało | zaczekali | zaczekały | |
impersonal | zaczekano | |||||
conditional | 1st | zaczekałbym | zaczekałabym | zaczekalibyśmy | zaczekałybyśmy | |
2nd | zaczekałbyś | zaczekałabyś | zaczekalibyście | zaczekałybyście | ||
3rd | zaczekałby | zaczekałaby | zaczekałoby | zaczekaliby | zaczekałyby | |
impersonal | zaczekano by | |||||
imperative | 1st | niech zaczekam | zaczekajmy | |||
2nd | zaczekaj | zaczekajcie | ||||
3rd | niech zaczeka | niech zaczekają | ||||
anterior adverbial participle | zaczekawszy | |||||
verbal noun | zaczekanie |
Related terms
nouns
- czekanie
- niedoczekanie
- oczekiwanie
- poczekalnia
verb
- czekać
- doczekać
- doczekiwać
- oczekiwać
- odczekać
- odczekiwać
- poczekać
- przeczekać
- przeczekiwać
- wyczekać
- wyczekiwać
Further reading
- zaczekać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zaczekać in Polish dictionaries at PWN