zabít
See also: zabiť
Czech
Etymology
za- + bít
Pronunciation
- IPA(key): /ˈzabiːt/
Audio (file)
Verb
zabít pf (imperfective zabíjet)
- to kill
- (figuratively, colloquial) to kill (to express one’s anger at)
- Roztrhal mé nejlepší tričko. Až ho uvidím, tak ho zabiju! -- He's torn my best shirt. When I see him, I'll kill him!
Conjugation
Conjugation
Present forms | indicative | imperative | ||
singular | plural | singular | plural | |
1st person | zabiji, zabiju (coll.) | zabijeme | — | zabijme |
2nd person | zabiješ | zabijete | zabij | zabijte |
3rd person | zabije | zabijí, zabijou (coll.) | — | — |
The verb zabít does not have present tense and the present forms are used to express future only. |
Participles | Past participles | Passive participles | ||
singular | plural | singular | plural | |
masculine animate | zabil | zabili | zabit | zabiti |
masculine inanimate | zabily | zabity | ||
feminine | zabila | zabily | zabita | zabity |
neuter | zabilo | zabila | zabito | zabita |
Transgressives | present | past |
masculine singular | — | zabiv |
feminine + neuter singular | — | zabivši |
plural | — | zabivše |
Synonyms
- usmrtit, ubezdušit, oddělat, odkráglovat, odkrouhnout
Hyponyms
- popravit
- oběsit
- ubičovat
- ubít
- ubodat
- umlátit
- umrskat
- upálit
- uškrtit
- utopit
- utratit
- zadávit
- zahubit
- zakousnout
- zapíchnout
- zardousit
- zaříznout
- zastřelit
- zavraždit
Derived terms
- zabijačka
- zabiják
- zabít dvě mouchy jednou ranou
Further reading
- zabíti in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- zabíti in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989