zabla
Hungarian
Etymology
Borrowed from Slovene.[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈzɒblɒ]
- Hyphenation: zab‧la
- Rhymes: -lɒ
Noun
zabla
- bit (a piece of metal placed in a horse's mouth and connected to the reins to direct the animal)
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | zabla | zablák |
| accusative | zablát | zablákat |
| dative | zablának | zabláknak |
| instrumental | zablával | zablákkal |
| causal-final | zabláért | zablákért |
| translative | zablává | zablákká |
| terminative | zabláig | zablákig |
| essive-formal | zablaként | zablákként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | zablában | zablákban |
| superessive | zablán | zablákon |
| adessive | zablánál | zabláknál |
| illative | zablába | zablákba |
| sublative | zablára | zablákra |
| allative | zablához | zablákhoz |
| elative | zablából | zablákból |
| delative | zabláról | zablákról |
| ablative | zablától | zabláktól |
| non-attributive possessive - singular | zabláé | zabláké |
| non-attributive possessive - plural | zabláéi | zablákéi |
| Possessive forms of zabla | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | zablám | zabláim |
| 2nd person sing. | zablád | zabláid |
| 3rd person sing. | zablája | zablái |
| 1st person plural | zablánk | zabláink |
| 2nd person plural | zablátok | zabláitok |
| 3rd person plural | zablájuk | zabláik |
Derived terms
- csikózabla
- zablakarika
References
- zabla in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN. (See also its 2nd edition.)
Further reading
- zabla in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN