zaaprowidować

Polish

From za- +‎ aprowidować.

zaaprowidować pf (imperfective aprowidować)

(transitive, dated) to provide, to provision (to give what is needed or desired, especially basic needs)
Synonym: zaprowidować
(reflexive, dated) to be provided, to be provisioned (to give what is needed or desired, especially basic needs)
Synonym: zaprowidować się

Conjugation of zaaprowidować pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zaaprowidować
future tense	1^st	zaaprowiduję			zaaprowidujemy
	2^nd	zaaprowidujesz			zaaprowidujecie
	3^rd	zaaprowiduje			zaaprowidują
	impersonal	zaaprowiduje się
past tense	1^st	zaaprowidowałem	zaaprowidowałam		zaaprowidowaliśmy	zaaprowidowałyśmy
	2^nd	zaaprowidowałeś	zaaprowidowałaś		zaaprowidowaliście	zaaprowidowałyście
	3^rd	zaaprowidował	zaaprowidowała	zaaprowidowało	zaaprowidowali	zaaprowidowały
	impersonal	zaaprowidowano
conditional	1^st	zaaprowidowałbym	zaaprowidowałabym		zaaprowidowalibyśmy	zaaprowidowałybyśmy
	2^nd	zaaprowidowałbyś	zaaprowidowałabyś		zaaprowidowalibyście	zaaprowidowałybyście
	3^rd	zaaprowidowałby	zaaprowidowałaby	zaaprowidowałoby	zaaprowidowaliby	zaaprowidowałyby
	impersonal	zaaprowidowano by
imperative	1^st	niech zaaprowiduję			zaaprowidujmy
	2^nd	zaaprowiduj			zaaprowidujcie
	3^rd	niech zaaprowiduje			niech zaaprowidują
passive adjectival participle		zaaprowidowany	zaaprowidowana	zaaprowidowane	zaaprowidowani	zaaprowidowane
anterior adverbial participle		zaaprowidowawszy
verbal noun		zaaprowidowanie

adjective

nouns