abuñolar
Spanish
Etymology
From a- + buñuelo + -ar.
Pronunciation
- IPA(key): /abuɲoˈlaɾ/ [a.β̞u.ɲoˈlaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: a‧bu‧ño‧lar
Verb
abuñolar (first-person singular present abuñuelo, first-person singular preterite abuñolé, past participle abuñolado)
- (transitive) to brown (to fry something until it becomes brown)
Conjugation
Conjugation of abuñolar (o-ue alternation) (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | abuñolar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | abuñolando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | abuñolado | abuñolada | |||||
plural | abuñolados | abuñoladas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | abuñuelo | abuñuelastú abuñolásvos | abuñuela | abuñolamos | abuñoláis | abuñuelan | |
imperfect | abuñolaba | abuñolabas | abuñolaba | abuñolábamos | abuñolabais | abuñolaban | |
preterite | abuñolé | abuñolaste | abuñoló | abuñolamos | abuñolasteis | abuñolaron | |
future | abuñolaré | abuñolarás | abuñolará | abuñolaremos | abuñolaréis | abuñolarán | |
conditional | abuñolaría | abuñolarías | abuñolaría | abuñolaríamos | abuñolaríais | abuñolarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | abuñuele | abuñuelestú abuñolésvos2 | abuñuele | abuñolemos | abuñoléis | abuñuelen | |
imperfect (ra) | abuñolara | abuñolaras | abuñolara | abuñoláramos | abuñolarais | abuñolaran | |
imperfect (se) | abuñolase | abuñolases | abuñolase | abuñolásemos | abuñolaseis | abuñolasen | |
future1 | abuñolare | abuñolares | abuñolare | abuñoláremos | abuñolareis | abuñolaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | abuñuelatú abuñolávos | abuñuele | abuñolemos | abuñolad | abuñuelen | ||
negative | no abuñueles | no abuñuele | no abuñolemos | no abuñoléis | no abuñuelen |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of abuñolar (o-ue alternation)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive abuñolar | |||||||
dative | abuñolarme | abuñolarte | abuñolarle, abuñolarse | abuñolarnos | abuñolaros | abuñolarles, abuñolarse | |
accusative | abuñolarme | abuñolarte | abuñolarlo, abuñolarla, abuñolarse | abuñolarnos | abuñolaros | abuñolarlos, abuñolarlas, abuñolarse | |
with gerund abuñolando | |||||||
dative | abuñolándome | abuñolándote | abuñolándole, abuñolándose | abuñolándonos | abuñolándoos | abuñolándoles, abuñolándose | |
accusative | abuñolándome | abuñolándote | abuñolándolo, abuñolándola, abuñolándose | abuñolándonos | abuñolándoos | abuñolándolos, abuñolándolas, abuñolándose | |
with informal second-person singular tú imperative abuñuela | |||||||
dative | abuñuélame | abuñuélate | abuñuélale | abuñuélanos | not used | abuñuélales | |
accusative | abuñuélame | abuñuélate | abuñuélalo, abuñuélala | abuñuélanos | not used | abuñuélalos, abuñuélalas | |
with informal second-person singular vos imperative abuñolá | |||||||
dative | abuñolame | abuñolate | abuñolale | abuñolanos | not used | abuñolales | |
accusative | abuñolame | abuñolate | abuñolalo, abuñolala | abuñolanos | not used | abuñolalos, abuñolalas | |
with formal second-person singular imperative abuñuele | |||||||
dative | abuñuéleme | not used | abuñuélele, abuñuélese | abuñuélenos | not used | abuñuéleles | |
accusative | abuñuéleme | not used | abuñuélelo, abuñuélela, abuñuélese | abuñuélenos | not used | abuñuélelos, abuñuélelas | |
with first-person plural imperative abuñolemos | |||||||
dative | not used | abuñolémoste | abuñolémosle | abuñolémonos | abuñolémoos | abuñolémosles | |
accusative | not used | abuñolémoste | abuñolémoslo, abuñolémosla | abuñolémonos | abuñolémoos | abuñolémoslos, abuñolémoslas | |
with informal second-person plural imperative abuñolad | |||||||
dative | abuñoladme | not used | abuñoladle | abuñoladnos | abuñolaos | abuñoladles | |
accusative | abuñoladme | not used | abuñoladlo, abuñoladla | abuñoladnos | abuñolaos | abuñoladlos, abuñoladlas | |
with formal second-person plural imperative abuñuelen | |||||||
dative | abuñuélenme | not used | abuñuélenle | abuñuélennos | not used | abuñuélenles, abuñuélense | |
accusative | abuñuélenme | not used | abuñuélenlo, abuñuélenla | abuñuélennos | not used | abuñuélenlos, abuñuélenlas, abuñuélense |
Further reading
- “abuñolar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014