abuzywność
Polish
Etymology
From abuzywny + -ość. First attested in 2001.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /a.buˈzɨv.nɔɕt͡ɕ/
- Rhymes: -ɨvnɔɕt͡ɕ
- Syllabification: a‧bu‧zyw‧ność
Noun
abuzywność f
- (law) abusiveness (pervertedness; unjustness)
Declension
Declension of abuzywność
singular | |
---|---|
nominative | abuzywność |
genitive | abuzywności |
dative | abuzywności |
accusative | abuzywność |
instrumental | abuzywnością |
locative | abuzywności |
vocative | abuzywności |
Related terms
adjective
- abuzywny
adverb
- abuzywnie
References
- Studia prawnicze, issue 147-150, 2001, page 205
Further reading
- “abuzywność”, in Słownik gramatyczny języka polskiego [Grammatical Dictionary of Polish], 2022