avvinghiare
Italian
Etymology
From a- + Vulgar Latin *vinclāre, from Late Latin vinculāre, present active infinitive of vinculō, from vinculum.
Verb
avvinghiare
- (transitive) To clutch or clasp
Conjugation
Conjugation of avvinghiare
infinitive | avvinghiare | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avere | gerund | avvinghiando | |||
present participle | avvinghiante | past participle | avvinghiato | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | avvinghio | avvinghi | avvinghia | avvinghiamo | avvinghiate | avvinghiano |
imperfect | avvinghiavo | avvinghiavi | avvinghiava | avvinghiavamo | avvinghiavate | avvinghiavano |
past historic | avvinghiai | avvinghiasti | avvinghiò | avvinghiammo | avvinghiaste | avvinghiarono |
future | avvinghierò | avvinghierai | avvinghierà | avvinghieremo | avvinghierete | avvinghieranno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | avvinghierei | avvinghieresti | avvinghierebbe | avvinghieremmo | avvinghiereste | avvinghierebbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | avvinghi | avvinghi | avvinghi | avvinghiamo | avvinghiate | avvinghino |
imperfect | avvinghiassi | avvinghiassi | avvinghiasse | avvinghiassimo | avvinghiaste | avvinghiassero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
avvinghia, non avvinghiare | avvinghi | avvinghiamo | avvinghiate | avvinghino |
Related terms
- avvinghiarsi
- tenere avvinghiato
Anagrams
- avvinghierà