ysta
Faroese
Etymology
From Old Norse ysta, from Proto-Germanic *justijaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɪsta/
- Rhymes: -ɪsta
- Homophone: ytsta
Verb
ysta (third person singular past indicative ysti, third person plural past indicative ystu, supine yst)
- to curdle
Conjugation
Conjugation of ysta
| v-7 | ||||
| infinitive | ysta | |||
|---|---|---|---|---|
| present participle | ystandi | |||
| past participle a5 | ystur | |||
| supine | yst | |||
| number | singular | plural | ||
| person | first | second | third | all |
| indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
| present | ysti | ystir | ystir | ysta |
| past | ysti | ysti | ysti | ystu |
| imperative | – | tú | – | tit |
| present | — | yst! | — | ystið! |
Derived terms
- ysting
- ystingur
- ystur
Icelandic
Etymology
From Old Norse ysta, from Proto-Germanic *justijaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɪsta/
- Rhymes: -ɪsta
Verb
ysta (weak verb, third-person singular past indicative ysti, supine yst)
- to curdle
Conjugation
ysta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að ysta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | yst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | ystandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég ysti | við ystum | present (nútíð) | ég ysti | við ystum |
| þú ystir | þið ystið | þú ystir | þið ystið | ||
| hann, hún, það ystir | þeir, þær, þau ysta | hann, hún, það ysti | þeir, þær, þau ysti | ||
| past (þátíð) | ég ysti | við ystum | past (þátíð) | ég ysti | við ystum |
| þú ystir | þið ystuð | þú ystir | þið ystuð | ||
| hann, hún, það ysti | þeir, þær, þau ystu | hann, hún, það ysti | þeir, þær, þau ystu | ||
| imperative (boðháttur) | yst (þú) | ystið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| ystu | ystiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
ystur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | ystur | yst | yst | ystir | ystar | yst | |
| accusative (þolfall) | ystan | ysta | yst | ysta | ystar | yst | |
| dative (þágufall) | ystum | ystri | ystu | ystum | ystum | ystum | |
| genitive (eignarfall) | ysts | ystrar | ysts | ystra | ystra | ystra | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | ysti | ysta | ysta | ystu | ystu | ystu | |
| accusative (þolfall) | ysta | ystu | ysta | ystu | ystu | ystu | |
| dative (þágufall) | ysta | ystu | ysta | ystu | ystu | ystu | |
| genitive (eignarfall) | ysta | ystu | ysta | ystu | ystu | ystu | |
Derived terms
- ysting
Swedish
Etymology
From Old Norse ysta, from Proto-Germanic *justijaną.
Verb
ysta (present ystar, preterite ystade, supine ystat, imperative ysta)
- to make cheese
Conjugation
Conjugation of ysta (weak)
| Active | Passive | |
|---|---|---|
| Infinitive | ysta | ystas |
| Present tense | ystar | ystas |
| Past tense | ystade | ystades |
| Supine | ystat | ystats |
| Imperative | ysta | — |
| Present participle | ystande | |
| Past participle | ystad | |
Related terms
- ost
- ystare
- ysteri
- ystkar
- ystning