yrka
See also: yrkä
Norwegian Bokmål
Alternative forms
- yrkene
Noun
yrka n pl
- definite plural of yrke
Norwegian Nynorsk
Noun
yrka n pl
- definite plural of yrke
Swedish
Etymology
From Old Swedish yrkia, from Old Norse yrkja, from Proto-Germanic *wurkijaną
Verb
yrka (present yrkar, preterite yrkade, supine yrkat, imperative yrka)
- to urge, require, demand
Conjugation
Conjugation of yrka (weak)
Active | Passive | |
---|---|---|
Infinitive | yrka | yrkas |
Present tense | yrkar | yrkas |
Past tense | yrkade | yrkades |
Supine | yrkat | yrkats |
Imperative | yrka | — |
Present participle | yrkande | |
Past participle | yrkad |