avvilire
Italian
Etymology
From a- + vile + -ire.
Pronunciation
- IPA(key): /av.viˈli.re/
- Rhymes: -ire
- Hyphenation: av‧vi‧lì‧re
Verb
avvilìre (first-person singular present avvilìsco, first-person singular past historic avvilìi, past participle avvilìto, auxiliary avére)
- (transitive) to dishearten, discourage
- (transitive) to humiliate
Conjugation
Conjugation of avvilìre (-ire; irregular) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | avvilìre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | avvilèndo | |||
present participle | avvilènte, avviliènte1 | past participle | avvilìto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | avvilìsco | avvilìsci | avvilìsce | avviliàmo | avvilìte | avvilìscono |
imperfect | avvilìvo | avvilìvi | avvilìva | avvilivàmo | avvilivàte | avvilìvano |
past historic | avvilìi | avvilìsti | avvilì | avvilìmmo | avvilìste | avvilìrono |
future | avvilirò | avvilirài | avvilirà | avvilirémo | avviliréte | avvilirànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | avvilirèi | avvilirésti | avvilirèbbe, avvilirébbe | avvilirémmo | avviliréste | avvilirèbbero, avvilirébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | avvilìsca | avvilìsca | avvilìsca | avviliàmo | avviliàte | avvilìscano |
imperfect | avvilìssi | avvilìssi | avvilìsse | avvilìssimo | avvilìste | avvilìssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
avvilìsci | avvilìsca | avviliàmo | avvilìte | avvilìscano | ||
negative imperative | nonavvilìre | non avvilìsca | non avviliàmo | non avvilìte | non avvilìscano |
1Rare.
Related terms
- avvilimento
- avvilirsi
Anagrams
- rilevavi, rivalevi, rivelavi